29.08.1755r.  urodzony w Pierzchowcu nad Rabą nieopodal Bochni

od 1771r.      służy w wojsku saskim w pułku szwoleżerów księcia Albrechta

1772r.           nominowany do stopnia podporucznika

1780r.           ślub z Małgorzatą von Rackel, córką oficera wojsk saskich

1784r.           awans do stopnia rotmistrza

18.06.1792r.  uczestniczy w bitwie pod Zieleńcami

28.06.1792r.  awansowany przez króla polskiego do stopnia podpułkownika i przydzielony do

                       I Wielkopolskiej Brygady Kawalerii

20.06.1794r.   otrzymuje w obozie nad Warką awans do stopnia generała majora

01.09.1794r.   mianowany przez Tadeusza Kościuszkę dowódcą VII Brygady Kawalerii Narodowej

04.10.1794r.   awansowany do stopnia generała lejtanta

1794r.             bierze udział w zdobywaniu Bydgoszczy i w walkach obrony Warszawy (Wola, Powązki)

1796r.             wyjazd do Paryża - miasta polskich nadziei

30.10.1796r.   w imieniu rządu francuskiego zostaje skierowany do Włoch

03.12.1796r.   w głównej kwaterze Napoleona przedstawia projekty utworzenia Legionów Polskich

09.01.1797r.   podpisuje w Mediolanie konwencję o powołaniu Legionów Polskich posiłkujących Lombardię

20.01.1797r.   wydaje odezwę nawołującą do wstępowania do Legionów

07.1797r.        w Reggio de'Emilia powstaje słynny "Mazurek Dąbrowskiego", późniejszy hymn narodowy

1798r.             bierze udział w walkach o Rzym

26.05.1799r.   dowodzi szturmem na Aulle

17-19.06.1799r. zostaje ranny w bitwie pod Trebbią

07.1799r.         w Genui obejmuje dowództwo nad dywizją polsko-francuską

15.08.1799r.     ranny w bitwie pod Novi

05.1803r.         otrzymuje nominację na generała inspektora kawalerii włoskiej

1803r.              umiera żona, pochowana w Mediolanie

1804r.              zostaje udekorowany komandorią legii honorowej

05.1806r.          w Chietti obejmuje dowództwo nad I dywizją: "Trojga Abruzzów"

1806-1807r.      organizuje w Wielkopolsce powstanie zbrojne przeciwko Prusakom

03.11.1806r.     wraz z Józefem Wybickim wzywa Polaków do broni słowami Napoleona: "Obaczę, jeżeli Polacy

                          gotowi są być narodem"

23.02.1807r.     na czele kombinowanej dywizji zdobywa Tczew, gdzie zostaje ranny

10.06.1807r.     dekretem cesarza Napoleona otrzymuje ziemię wraz z pałacem 15 folwarkami w Winnogórze,

                         wydzielonymi z dóbr narodowych Księstwa Warszawskiego a należących do biskupów poznańskich,

                          zabranych im przez rząd pruski

14.06.1807r.      bije się pod Frydlandem

05.12.1807r.      w wieku 52 lat, w katedrze poznańskiej poślubia 24-letnią pannę Barbarę Chłapowską

25.04.1809r.      walczy w bitwie pod Grochowem

06.05.1809r.      rozkazem ks. Józefa Poniatowskiego zostaje skierowany do Wielkopolski celem organizowania wojska

1809r.               opracowuje plan obrony Księstwa Warszawskiego

26-29.11.1812r.  dowodzi 17 dywizją piechoty podczas przeprawy przez Berezynę - zostaje ranny

30.03.1813r.      uczestniczy w ciężkich bojach o Paryż

04.1813r.           oddziały polskie pod jego dowództwem docierają do Le Mans skąd następuje powrót do Polski

20-21.05.1813r.  bierze udział w bitwie pod Budziszynem

16-19.10.1813r.  walczy w Bitwie Narodów pod Lipskiem, broniąc Bramy Halskiej

28.10.1813r.       z woli cesarza Napoleona obejmuje dowództwo nad resztkami polskich oddziałów

od 1815r.           senator - wojewoda w Królestwie Polskim

1815r.                ostateczne przeniesienie się rodziny do Winnogóry

05.1818r.           wyjazd do Pierzchowca w roli ojca chrzestnego i poważne przeziębienie się

06.06.1818         śmierć generała

13.06.1818r.       ceremonia pogrzebowa w kościele w Winnogórze

1863r.                dobudowanie kaplicy z sarkofagiem przy kościele